Znów to zrobiłam. Raz na dziesięć lat Udaje mi się – To jakby cud chodzenia, w skórze Świetlistej jak nazistowski abażur, Moja prawa stopa Jak przycisk do papieru. Moja twarz bez rysów, Jak żydowskie płótno.

__

Paweł Paulin Sobierajski pochodzi ze Śląska, jest absolwentem łódzkiej filmówki. Jako środek artystycznego wyrazu wybrał fotografię i video art. Silnie koresponduje z surrealizmem, w swoich pracach bazuje na oniryzmie, sennych majakach i lękach. Wielbi twórczość Rene Magritta, Zdzisława Beksińskiego a w ostatnim czasie szczególny wpływ na niego wywarła twórczość Sylvii Plath, której wiersz „Lady Łazarz” zainspirował go do stworzenia projektu fotograficznego. Tak jak poetka za pomocą swoich wierszy wprowadza czytelnika w swój osobisty świat, gdzie codzienne czynności i zwykłe życie przeplatają się z najbardziej skrywanymi obsesjami, tak Sobierajski postanowił zrealizować taki projekt, który stanie się dla odbiorcy bardzo prywatnym dziełem i w którym to odbiorca będzie mógł zmierzyć się z własnymi lękami. Projekt zyskał nazwę PRISM a kluczową w nim rolę pełni kolekcja Adriana Krupy – studenta Tkaniny i Ubioru na łódzkiej ASP, który rozwija swoje umiejętności w Pracowni 240 pod okiem Małgorzaty Czudak i Michała Szulca. Jego kolekcja o takiej samej nazwie PRISM w założeniu przede wszystkim miała być kobieca i geometryczna a dzięki dodaniu do niej własnoręcznie wykonanych tkanin i dodatków jest unikatowa.

Projekt PRISM to fotografie minimalistyczne, na pierwszy rzut oka przejawia się w nich mnóstwo spokoju. Po większej koncentracji zauważa się, że to tylko rzeczywistość pozornie spokojna… Zakryte twarze i posągowe pozy zdają się skrywać coś niepokojącego, jakieś silne, negatywne emocje… Kilka zdjęć z projektu prezentujemy poniżej i mamy nadzieję, że to nie jest ostatnia współpraca Pawła i Adriana :) Ich działalność można śledzić pod tym linkiem.

– fot. Paweł Paulin Sobierajski –