Pałac ten został zbudowany dla Maurycego Poznańskiego i jego żony Sary, najprawdopodobniej według projektu Adolfa Zeligsona. Jest odzwierciedleniem włoskiego renesansu, wzorowanym na budynkach pałaców w Wenecji a w szczególności na weneckiej bibliotece projektu Jacopo Sansovino.
Niestety wnętrze pałacu nie jest już tak bogate jak kiedyś, niektóre sztukaterie i boazerie zostały usunięte ze względu na obecne przeznaczenie budynku, przetrwały one jedynie w dzisiejszej sali odczytowej. Najbogatsza bez wątpienia jest klatka schodowa z witrażem wzorowanym na renesansowej ornamentyce z terenu Włoch, Francji, Niemiec i Szwajcarii. O pewnej porze dnia witraż pięknie widać nawet na zewnątrz, z dziedzińca, na którym również bardzo dobrze widać bogactwo elementów architektonicznych pałacu.
–
fot. Rafał Tomczyk
–
